Dag 1 en 2 start 6 juni 2008

Dag 1: vertrokken vanuit Bunnik per benenwagen om 08.00 uur. De trein genomen naar Schiphol, even overstappen in Utrecht. Op Schiphol aangekomen om 09.15 uur. Bij de incheck balie was het drukker dan gedacht, dus heel lang in de rij om de koffers in te checken. Daarna richting douane, waar ook een behoorlijke rij stond maar dat verliep redelijk snel. We hadden gelukkig nog wat tijd over om de dingen te halen die op ons lijstje stonden. Dollars gehaald, en op zoek naar een winkel waar ze een omvormer verkopen. Gevonden, maar de verkoper verzekerde ons dat het echt niet nodig is, want de aparaten van tegenwoordig heeft een ingebouwde omvormer en schakelt over indien nodig. Dus dat scheelde weer. Op weg naar een koffieverstrekker, om nog even een bakkie te doen voordat we het vliegtuig instappen.

Na de koffie zijn we richting de Gate gelopen G5. Daar aangekomen konden we direct inchecken, d.w.z. je werd eerst meegenomen voor een soort interview, vragen over de spullen die je mee hebt of die wel van jezelf zijn en voor eigen gebruik, dat soort dingen. Daarna alle spullen door de machine en we konden gaan plaatsnemen in de wachtkamer. Na een 3 kwartier konden we aan boord. We zaten in een middenpad, maar geen slechte plaatsen. De stoelen zaten heerlijk. De reis naar Washington DC verliep voorspoedig. We werden goed verzorgd en de duur viel wel mee. Eenmaal op Washington was het wat minder. We moesten door een speciale douane. Met een behoorlijke rij mensen voor ons duurde het wel erg lang. Bij de douane werden je vingerafdrukken gescand en een foto gemaakt. Onderweg moesten we al een formulier invullen, dat werd daar ingenomen en geregistreerd. Uiteindelijk konden we doorlopen. De volgende stop was de lopende band scan. Alles moest erop, incl. de schoenen. Washington DC is een klein vliegveld en ze waren aan het verbouwen, dus een beetje chaos was er wel.

Vervolgens moesten we onze koffiers van de band halen en weer inchecken voor de volgende vlucht, dat ging eigenlijk in een beweging door. We moesten opschieten want onze vlucht ging om 04.50 uur (lokale tijd). Eenmaal aangekomen bij de Gate moesten we nog een 10 minuten wachten want er was een delay. Toen we even laten aan boord gingen zagen we dat dit echt een binnelandse lijnvliegtuig was. 2 x 3 stoelen en zeer krap. De stoelen waren niet echt comfortabel, terwijl we toch nog 5 uur moesten vliegen. OK, dat hoort er ook bij. Uiteraard sloeg de slaap toe, het was voor ons midden in de nacht. We hebben tussendoor een snack gekregen (terwijl in de papieren stond dat dat niet het geval was), voldoende te drinken, dus dat viel niet tegen, maar die stoelen wel.

Na 5 uur precies landden we op vliegveld LA. Dat vliegveld heeft veel weg van Schiphol, behoorlijk groot. Geen douane meer, geen uitcheckformaliteiten, we konden direct de koffers halen en naar buiten lopen. Het was prachtig weer, dus we besloten te gaan lopen naar het hotel. Het Mariott zou zich in de buurt van het vliegveld bevinden dus volgens ons we te lopen, en het was ook wel fijn om na al die uren zitten even de benen te strekken.

We waren op weg en met gevaar voor eigen leven zijn we overgestoken op een 8-baansweg (wel met voetgangerslicht), we zaten wel al op de goede weg (West Century boulevard), maar die wegen daar zijn kilometers lang. Zonder een hotel te zien zijn we gaan lopen. Opeens stopte een bus langs de kant en deed de deuren open. Ik zei tegen de chauffeuse dat we wilden gaan lopen. Ze vroeg waar we naar toe moesten: Where do you have to go to honey? Ik zei dat we naar het Mariott hotel moesten. Oh no, that is too far to walk. Come on, get in I will bring you to the busstation, there you have to get another bus to bring you to the hotel. OK, wij ingestapt en uiteindelijk toch wel blij dat we dat hebben gedaan want het was een behoorlijk eind lopen. Toen we bij het busstation aankwamen zagen we het Mariott hotel in de verte liggen. Ik zei haar dat we het verder wel konden lopen en legde haar uit dat we zolang hadden gezeten dat we moesten lopen om te voorkomen dat we pijn in ons lijf zouden krijgen. OK, suit yourself, God bless you and have a save journey. Wel heel lief van haar dat ze ons zo maar meenam.

Koffers gepakt en weer een grote weg oversteken. Bij het hotel aangekomen waar we zagen dat shuttle bussen hebben van het vliegveld naar het hotel, maar ja een stukje lopen was ook goed. Op de terugweg zullen we de shuttlebus wel nemen. Ingecheckt in het hotel en naar onze kamer gegaan. De foto spreekt voor zich lijkt mij. De bedden zien er comfortabel uit, en ze lagen fantastisch. Het uitzicht was ook geweldig, we waren op de 8^e verdieping. We keken uit op het zwembad in een soort hoftuin. Het was al laat en we kregen honger, dus eerst maar even naar de Burgerking die verderop in de straat was. Een salade met kip hebben we gegeten. Daarna snel naar het hotel want de ogen waren niet meer open te houden. Het is inmiddels 10.00 uur ’s avonds. De wekker gezet op 08.00 uur want we wilden bijtijds de camper gaan halen.

Op de hotelkamer hadden we een eigen koffieapparaatje dus we konden eerst even lekker koffie nemen voordat we zouden uitchecken. Nadat we het camperbedrijf hadden gebeld, dacht ik dat we werden opgehaald over een half uur. We waren binnen het kwartier beneden en voor het hotel wachtten we tot we werden opgehaald. Maar na een half uur was er nog niemand, na 3 kwartier ook niet, dus maar weer even bellen. Nee, we werden niet opgehaald je moet een taxi nemen om je te laten brengen. Zij zouden wel even een taxi regelen, daar moesten we wel voor betalen en niet zo zuinig ook, 45 dollar maar liefst. Maar goed we waren er en dat was het belangrijkste. Papierwerk in orde gemaakt en we moesten een instructiefilmpje bekijken, zelfs in het Nederlands. Nadat we dat hadden gedaan gingen we naar de camper toe. Een behoorlijk ding, maar stinken !!! Dat vertelde ik de baliemedewerkster. Ze liep met me mee en was het met mij eens, de koelkast was kapot. OK dan maar even een andere regelen, er staan er genoeg dus ‘ no problem’ . De volgende camper was OK, nieuwe formulieren ondertekend, koffers gepakt en een lakenpakket en we konden op weg. Later bleek dat ik 2 van die zakken had moeten pakken. Het was 1 pakket per persoon, weet ik veel. Dus nu zaten we met 1 laken en 1 kussen en 2 handdoeken voor de hele reis. Maar goed, we hebben tot nu met dat pakket kunnen redden, we kopen deze week wel een kussen en laken erbij.

Op weg naar Oxnard want daar hadden we via Internet een overnachting geregeld. Toen we daar arriveerden konden we de camping niet vinden, een andere camping die ook in het boek stond was helemaal vol geboekt, dus daar konden we niet naar toe. We waren helemaal kapot, van het rijden en uiteraard de jetlag, dus echt veel fut hadden we niet meer om te zoeken. De ‘ boswachter’  van de laatste camping zei dat we ook wel konden overnachten in de haven van Ventura, daar zou je een grote parkeerplaats hebben waar je kan staan. OK, wij daar naartoe, maar overal stond een bordje dat je niet mocht overnachten. We waren helemaal kapot en wilden niet meer verder, toch nog even rondgereden maar niets kunnen vinden. Op een gegeven moment waren we bij een parkeerplaats waar ruimte genoeg was om te staan. Ik ben een kantoortje ingelopen en heb gevraagd of het mogelijk was om een permit te krijgen voor de nacht, please, want we waren zo moe. De aardige meneer daar heeft ons een kaartje gegeven die we voor het raam moesten hangen, een mooi plekje uitgezocht en staan maar. Ik ben eerst maar eens gestart met het uitpakken van de koffers. We stonden eigenlijk wel heel leuk daar, een mooie haven met veel bedrijvigheid. We hadden onderweg al boodschappen gedaan bij een supermarkt die erg veel leek op de Lidl, Food4less heet die supermarkt. Ik was van plan om eten te koken, tenminste een stukje vlees met wat sla erbij, maar we waren zo moe en de boulevard nodigde zo uit om even te gaan kijken dus gingen we op pad. We hoorden life muziek en zagen tot onze verbazing allemaal restaurantjes. Keuze genoeg, Mexicaans, Seafood, BBQ en Grieks. Dat laatste hebben we gekozen. Overal was het zo gezellig! En druk. Tijdens onze maaltijd werd er gedanst door de Griekse obers, erg leuk.

Na het eten zijn we direct terug gegaan naar de camper en het bed ingedoken, heerlijk geslapen met op de achtergrond het geluid van de zee.

Dag 2: De volgende ochtend zijn we vroeg weer vertrokken, richting San Francisco. Niet in 1 keer natuurlijk want dat is te ver. We zijn via route 101 gekomen in Morro bay. Na het zoeken van de weg (die in het dorp ophield en na het volgen van een andere weg gewoon weer verder gaat) heb ben we deze camping gevonden, Morro Dunes. En nu staan we op een camping vlakbij zee, we staan naast de duinen met zicht op zee, geweldig. Vanmiddag even het dorp ingelopen waar we al eerder met de camper hadden gereden, het lijkt Zandvoort wel. Een erg touristisch dorp, met veel mensen en boten. Even een biertje gedronken en daarna weer terug gelopen. Straks dan toch even eten koken, lekker wijntje erbij (ook een doos met tap) en vanavond duiken we de boeken in. We hebben een geweldige plek met eigen bbq en picknicktafel. De toiletten en douches zijn niet echt geweldig, maar ja. We moesten 40 dollar betalen voor deze plek, full hooked up, d.w.z. met elektriciteit, water en afvoer voor toilet.

Een paar zandeekhoorns kwamen we tegen op het strand.